جای تعجب نیست که هزاران سال است که مردم اسرار مهارت “سرگرم کردن” را از نسلی به نسل دیگر حفظ کرده و به آنها منتقل کرده اند! یک فرد مدرن، با تأمل در مورد عروسک ها، گاهی اوقات به یاد نمی آورد که در طلوع بشریت معنای مقدس زیر سوال رفت.
عروسک بافتنی دست ساز نوعی از عروسک است که با استفاده از کاموا ساخته می شود.
در برخی از ملل کشیدن یا گلدوزی عروسک، چشم، دهان، گوش ممنوع بود، زیبایی های “کر-کور” رازهای این ژانر را محکم حفظ کردند.
دانشمندان جامد علاقه مند به شی، پیچیدگی های پیدایش و توسعه لیالکا، ظاهر و مهمتر از همه هدف آن، قرن ها توسط قوم شناسان و فرهنگ شناسان، مورخان و مورخان هنر، مربیان و مجموعه داران درک شده است.
این یک بار دیگر اهمیت چهره های ایجاد شده در تصویر و شباهت یک شخص یا جانور را تأیید می کند.
اگر موتانکی (طلسم اسلاوی قدیمی) چشم داشت خطرناک تلقی می شد: از طریق آنها روح خوب و بد می تواند وارد آن شود که می تواند به کودک آسیب برساند.
حتی شمن ها، جادوگران، از عروسک ها ابایی نداشتند، انواع عروسک برای مراسم خاص در بسیاری از ملل وجود داشته است.
امروز هم کسانی هستند که به عرفان معتقدند، اما بیشتر و بیشتر از اسباب بازی برای سرگرمی، دکوراسیون، برای اهداف آموزشی استفاده می شود.
بسیاری حداقل یک بار در زندگی خود شنیده اند که کودک (بزرگسال) بسیار فعال یا انعطاف پذیر می گوید تو مثل لولا می چرخی.
با کپی برداری از راه دور از ساختار مفصل، فرد یاد گرفت که فیگورهایی بسازد که می توان بازوها را بالا و پایین برد، زانو را خم کرد، چرخش سر را تقلید کرد.
برخی از کپی ها حتی انگشتان خود را حرکت می دهند، به نظر می رسد عروسک های لولایی تمام هنر و ظرافت جهان را جذب کرده اند.
